For centuries vineyards have been one of the main characters of Galician landscape. In the southern half of Galicia, our best wines are produced among which three certificates of origin stand out: Rias Baixas, Ribeiro and Valdeorras, all of them considered amongst the best wines on the international scenario. The Albariño grape is perhaps the most famous one, but there are also some other superior grapes as Mencia, Godello or Treixadura. In addition, we can´t forget the traditional spirits, 100% natural, ideal after a great food. Try the licor de hierbas and the Licor Café or even the enigmatic “Queimada”, not only a drink but an entire ritual: covered with flames while pronouncing a spell to drive out bewitchments and be released from all evil…

“Mouchos, coruxas, sapos e bruxas.

Demos, trasgos e diaños,

espritos das nevoadas veigas.

Corvos, pintigas e meigas:

feitizos das manciñeiras.

Podres cañotas furadas,

fogar dos vermes e alimañas.

Lume das Santas Compañas,

mal de ollo, negros meigallos,

cheiro dos mortos, tronos e raios.

Oubeo do can, pregón da morte;

fuciño do sátiro e pe do coello.

Pecadora lingua da mala muller

casada cun home vello.

Averno de Satán e Belcebú,

lume dos cadavres ardentes,

corpos mutilados dos indecentes,

peidos dos infernales cús,

muxido da mar embravecida.

Barriga inútil da muller solteira,

falar dos gatos que andan á xaneira,

guedella porca da cabra mal parida.

Con este fol levantarei

as chamas deste lume

que asemella ao do Inferno,

e fuxirán as bruxas

a cabalo das súas escobas,

indose bañar na praia

das areas gordas.

¡Oide, oide! os ruxidos

que dan as que non poden

deixar de queimarse no augardente

quedando así purificadas.

E cando este brebaxe

baixe polas nosas gorxas,

quedaremos libres dos males

da nosa alma e de todo embruxamento.

Forzas do ar, terra, mar e lume,

a vós fago esta chamada:

si é verdade que tendes máis poder

que a humana xente,

eiquí e agora, facede cós espritos

dos amigos que estan fóra,

participen con nós desta Queimada”

“Mouchos, coruxas, sapos e bruxas.

Demos, trasgos e diaños,

espritos das nevoadas veigas.

Corvos, pintigas e meigas:

feitizos das manciñeiras.

Podres cañotas furadas,

fogar dos vermes e alimañas.

Lume das Santas Compañas,

mal de ollo, negros meigallos,

cheiro dos mortos, tronos e raios.

Oubeo do can, pregón da morte;

fuciño do sátiro e pe do coello.

Pecadora lingua da mala muller

casada cun home vello.

Averno de Satán e Belcebú,

lume dos cadavres ardentes,

corpos mutilados dos indecentes,

peidos dos infernales cús,

muxido da mar embravecida.

Barriga inútil da muller solteira,

falar dos gatos que andan á xaneira,

guedella porca da cabra mal parida.

Con este fol levantarei

as chamas deste lume

que asemella ao do Inferno,

e fuxirán as bruxas

a cabalo das súas escobas,

indose bañar na praia

das areas gordas.

¡Oide, oide! os ruxidos

que dan as que non poden

deixar de queimarse no augardente

quedando así purificadas.

E cando este brebaxe

baixe polas nosas gorxas,

quedaremos libres dos males

da nosa alma e de todo embruxamento.

Forzas do ar, terra, mar e lume,

a vós fago esta chamada:

si é verdade que tendes máis poder

que a humana xente,

eiquí e agora, facede cós espritos

dos amigos que estan fóra,

participen con nós desta Queimada”